HABİB-İ MAHİ
– Bediüzzaman’a-
Cennet gökte dondu da
Zaman durdu zannettim.
O ıssız gecede ben,
Asumanı seyrettim.
Çinili bir kubbeydi
Nur içre nur felekler.
Nazarı bahaneydi,
Anladım beni bekler.
Eli uzandı bana,
Veda gayrı illere.
Düştüm O’nun ardına;
Şahidimdir minare.
Yıllarca beklemiştim,
Geldi Habib-i Mahi.
Yeter bize demiştim
Bir rızayı İlahi.
O, zamanın güzeli,
Bizi bekliyor, bizi!
”Padişah-ı ezeli
Çağırdı hepinizi…”
Yenibosna, İstanbul
19.04.1988